دوره 1، شماره 1 - ( 1399 )
جلد 1 شماره 1 صفحات 77-61 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- گروه فلسفه، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
2- گروه فلسفه، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران ، hojatima@modares.ac.ir
2- گروه فلسفه، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران ، hojatima@modares.ac.ir
چکیده: (3423 مشاهده)
در این مقاله سعی می‌کنیم که منطق و متافیزیک هگل را در قلمروی منطق جدید بازسازی کنیم. گراهام پریست مدعی است که می‌توان منطق هگل را با خوانشی فراسازگار از منطق جدید که به دوحقیقت‌باوری موسوم است، تطبیق کرد و او حکم به دوحقیقت‌باوربودن (Dialetheist) هگل می‌دهد. در این مقاله، ابتدا گزارش پریست را از دیالکتیک و تناقض دیالکتیکی هگل توضیح می‌دهیم و سپس دلایل او را له مدعای بالا بررسی می‌کنیم. برای اینکه بتوانیم مقایسه‌ای میان دوحقیقت‌باوری و منطق هگل داشته باشیم، به‌اختصار و به‌صورت غیرفنی معناشناسی (Semantics) یک منطق دایالتیک (Dialetheic) را توضیح می‌دهیم. در انتها با ایجاد یک پرسش و نقد، سعی می‌کنیم ادعای پریست را به چالش بکشیم یا دست کم راه را برای بازگشایی مجدد مسئله باز کنیم و به این نتیجه برسیم که منطق و متافیزیک هگل را نمی‌توان با منطق فراسازگارِ دوحقیقت‌باورانه مدل کرد.
نوع مقاله: پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
منطق و فلسفۀ منطق (تحلیلی)
دریافت: 1399/5/28 | پذیرش: 1399/9/4 | انتشار: 1399/12/24
دریافت: 1399/5/28 | پذیرش: 1399/9/4 | انتشار: 1399/12/24
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |