دانشگاه کاشان ، ahmadizade@kashanu.ac.ir
چکیده: (80 مشاهده)
یکی از چالشبرانگیزترین مباحث فلسفی و الهیاتی، بحث از شرور طبیعی بویژه شروری مانند بلایای طبیعی است که به سختی میتوان توجیهی خردپسندی برای وقوع آنها ارائه نمود. در جستار حاضر، بیان خواهد شد که از آنجا که انسانها اغلب در پدید آمدن شرور طبیعی نقشی ندارند، یکی از مصادیق شر طبیعی را میتوان در امکان یا امتناع نجات و سعادت انسانهایی دانست که یا سالها پیش از ظهور ادیان میزیستهاند و یا به دلایل مختلف تاریخی و جغرافیایی از مواجهه با پیام نجاتبخش خداوند محروم ماندهاند. از این رو، میتوان گفت که مسألهی امکان یا امتناع نجات چنین انسانهایی هم میتواند در زمرهی مباحث الهیاتی بویژه الهیات مسیحی قرار گیرد و هم در زمرهی مباحث فلسفهی دین. همچنین، این مسأله با رویکردهای کثرتگرایی و انحصارگرایی در الهیات مسیحی نیز مرتبط میشود و بسته به اینکه کدام رویکرد را اتخاذ کنیم، تحلیل متفاوتی از این مسأله خواهیم داشت. اما بر اساس الهیات تومیستی، اگر چه خداوند پیام خود را در زمان و مکان خاصی در مسیح متجلی نموده ولی با داشتن تصوری درست از خدا و اوصاف او، درخواهیم یافت که خداوند در هیچ دورهای از تاریخ، انسانها را از مواجهه با پیام سعادتبخش و نجاتبخش خود محروم نساخته است.
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
فلسفۀ دین (وسطی) دریافت: 1403/11/16 | پذیرش: 1403/12/13 | انتشار: 1403/11/10