دوره 2، شماره 3 - ( 1401 )                   جلد 2 شماره 3 صفحات 268-249 | برگشت به فهرست نسخه ها

‎ 10.58209/jpt.2.3.249

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Hamtaii H, Hojjati S. Against Dicopulaism in Meinongian Tradition. jpt 2022; 2 (3) :249-268
URL: http://jpt.modares.ac.ir/article-34-63963-fa.html
همتایی حسن، حجتی سید محمد علی. علیه دوحمل‌گرایی در سنت ماینونگی. اندیشۀ فلسفی. 1401; 2 (3) :249-268

URL: http://jpt.modares.ac.ir/article-34-63963-fa.html

علیه دوحمل‌گرایی در سنت ماینونگی
حسن همتایی1، سید محمد علی حجتی* 2
1- گروه فلسفه، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
2- گروه فلسفه، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران ، hojatima@modares.ac.ir
چکیده:   (671 مشاهده)
مساله‌ای که در این مقاله پیگیری می‌کنیم آن است که آیا دوحمل‌گرایی ماینونگی موجه است؛ و فرضیه ما آن است که موجه نیست. به‌رغم اینکه نظام‌های منطقیِ دوحمل‌گرا ویژگی‌های صوری و معناشناختیِ اساساً متمایزی به حمل متداول و حمل ماینونگی (یا رمزانشی یا درونی) نسبت می‌دهند، خود دوحمل‌گراییِ ماینونگی خلاف شهود است. نشان می‌دهیم که وجوه اختلاف ادعاییِ این دوگونه حمل، فارغ از طبیعت این حمل‌ها هستند. اینکه گزاره‌های رمزانشی (یعنی آنها که حاوی حمل رمزانشی هستند) صرفاً در قالب نسبت‌های یک‌موضعی صورت‌بندی می‌شوند، اینکه نمی‌توان از آنها خاصیت‌های مرکب انتزاع کرد، اینکه مقید به بستار منطقی، ناتمامیت و ناسازگاری هستند، و اینکه اتفاقی نیستند، هیچ‌یک برآمده از سرشت رمزانش نیست و به کار تمایز نهادن میان انواع حمل نمی‌آید. همچنین معناشناسی‌های نظام‌های دوحمل‌گرا تنها هنگامی شهود‌های ما درباره طبیعتِ اشیاءِ ماینونگی را پاس می‌دارند که شهودهای دیگر ما درباره ثبات معنای حمل یا ثبات معنای شیء را نادیده انگارند.
 
واژه‌های کلیدی: دوحمل‌گرایی ماینونگی، حمل رمزانشی، اشیاء انتزاعی، زالتا، معناشناسی
متن کامل [PDF 1458 kb]   (739 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: فلسفۀ زبان (تحلیلی)
دریافت: 1401/2/10 | پذیرش: 1401/6/1 | انتشار: 1401/6/28
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.