گروه فلسفه، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران ، zakiani@atu.ac.ir
چکیده: (1439 مشاهده)
موضوع اخلاق و مبانی آن (فلسفه اخلاق) از اهمیت ویژهای برخوردار است. اخلاق و دو شاخه دیگر حکمت عملی (سیاست و تربیت) به دلایلی از مدار بحث حکما خارج و به حوزه کلام رانده و در مباحث نبوت و امامت محدود شد. در عصر جدید که مباحث فلسفه اخلاق در کانون مسایل فلسفی قرار گرفت اندیشمندان مسلمان تلاش کردند مبانی اخلاقی را استحکام بخشند. در این مسیر سه جریان علامه طباطبائی (اعتباریات)، استاد مطهری (حسن و قبح عقلی و منش علوی) و امام موسی صدر (رویکرد اجتماعی به اخلاق) قابل ذکر است. در این نوشتار ضمن اشاره به تاریخچه مذکور، دیدگاه امام موسی صدر معرفی و تحلیل میگردد. صدر اندیشمندی است که ضمن آشنایی با فلسفه اسلامی هرگز در چارچوبهای آن محدود نماند و برای حل مشکلات اجتماعی از جمله مبانی اخلاق با رویکرد آزادانهای به سراغ قرآن و سنت رفت و مبنایی الهی-اجتماعی (اعتماد عمومی) برای اخلاق پیریزی کرد.
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
فلسفۀ اخلاق (اسلامی) دریافت: 1400/6/15 | پذیرش: 1401/1/13 | انتشار: 1401/8/10