, sadrazamane@gmail.com
Abstract: (65 Views)
یکی از مسائل فلسفی جدیدی است که پیش روی فیلسوفان قرار دارد ارائه راهکارهایی برای معنا بخشی به زندگی بشری است یعنی مسأله این است که چگونه می توان به زندگی بشری معنا بخشید؟ پژوهش پیش رو به دنبال باز سازی نظرگاه حکمت متعالیه در این باره است و بر اساس گردآوری کتابخانه ای و پردازش اطلاعات برپایه روش توصیفی- تحلیلی صورت گرفته است. یافته های تحقیق بر اساس مبانی حکمت متعالیه را می توان اینگونه تبیین کردکه معنابخشی و عدم معنابخشی از مفاهیم ومعقولات ثانیه فلسفی است که از حیات انسانی قابل انتزاع هستند از این رو پوچ گرایی مطلق تحصل خارجی ندارد. همچنین مبانی انسان شناسانه حکمت صدرائی با توجه به عین الربط بودن انسان، تحلیلی خاص از هویت انسان به دست می دهد که بر اساس آن انسان واجد گرایش وجودی و معرفت شهودی می شود که پایه اساسی معنا بخشی به زندگی می گردد و اهداف موجود در زندگی بشری سبب انتزاع این مفاهیم می شود. حکمت صدرائی مدعی است هرچه اهداف واقعی تر و هماهنگ تر با حیات انسانی باشد زندگی انسان به همان میزان زندگی معنا داری خواهد بود.
Article Type: Original Research |
Subject:
Metaphysics (Islamic)
Received: 2025/05/9 | Accepted: 2025/06/1
Received: 2025/05/9 | Accepted: 2025/06/1
Send email to the article author
| Rights and permissions | |
 |
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License. |