واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
چکیده: (1257 مشاهده)
روایت شیوهای برای فهم امور از جمله خود انسان است. تجارب برای اینکه به فهم درآیند نیازمند میانجیای به نام روایت هستند. روایت امکانی را برای تقریر خود فراهم میآورد که خود متصل نام دارد. خود متصل در جهان زیسته دینی متاثر از روایتهای است که تجارب را شکل میدهند. جنبشی در مسیحیت به نام الهیات روایی شکل گرفت که نشان داد فهم انسان دیندار در جهان مدرن از خودش از طریق داستانهای کتاب مقدس شکل میگیرد. الهیات روایی در پاسخ به مساله انسانبودن در جهان مدرن مستلزم چه شرایطی است، منظومه فکریی را طراحی کرد که مبتنی بر روایت بود .در این مقاله نشان خواهم داد که خود متصل بر پایه روایت به چه معناست و با تقریری مختصر از مکتب ییل، جانمایه مبنای روایت را تشریح خواهم کرد. در انتها با ارزیابی الهیات مذکور نقدهایی را مبتنی بر مفهوم روایت ارایه خواهم کرد.
نوع مقاله:
مرور ادبیات |
موضوع مقاله:
فلسفۀ دین (مدرن) دریافت: 1401/12/11 | پذیرش: 1402/5/29 | انتشار: 1402/6/20