گروه فلسفه اخلاق، پژوهشکده فلسفه و کلام اسلامی، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، قم، ایران
چکیده: (718 مشاهده)
علامه جعفری مباحث زیاد و متنوعی درباره اخلاق دارد که با جستوجو در آنها میتوان به نظریهای منسجم درباره ارزش اخلاقی از دیدگاه وی رسید. او تفسیری زیباییشناسانه از ارزش اخلاقی دارد که در بالاترین سطح خود نافی هرگونه نگاه سودگرایانه است. از نظر علامه، جمال مطلق، زیبایی خداوند، قابلیت هیچ تبیینی ندارد، ولی در مرتبه پایینتر در یک سطح انتزاعی میتوان برای انواع مختلف زیباییها تبیینی واحد بر اساس مفهوم هماهنگی ارایه داد. نظریه تناسب وجودی در باب ارزش اخلاقی وجوه اشتراک قابل توجهی با نظریه زیبایی اخلاقی علامه جعفری دارد و تمایز مهم آن دو در تبیینپذیری زیبایی اخلاقی خداوند است. در این مقاله، صورتبندیای از نظریه زیبایی اخلاقی علامه جعفری ارایه و چگونگی امتداد آن در نظریه تناسب وجودی روشن میشود.
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
فلسفۀ اخلاق (اسلامی) دریافت: 1403/5/15 | پذیرش: 1403/9/20 | انتشار: 1403/9/30